Ultrason, malzeme ortamındaki bir tür elastik mekanik dalgadır.Bu bir dalga formudur.Bu nedenle insan vücudunun fizyolojik ve patolojik bilgilerinin tespitinde yani tanısal ultrasonda kullanılabilmektedir.Aynı zamanda bir enerji çeşididir.Belirli bir dozda ultrason organizmalarda yayıldığında, etkileşimleri yoluyla organizmaların işlev ve yapısında değişikliklere, yani ultrasonik biyolojik etkiye neden olabilir.

Ultrasonun hücreler üzerindeki etkileri temel olarak termal etki, kavitasyon etkisi ve mekanik etkiyi içermektedir.Termal etki, ultrasonun ortamda yayıldığı zaman sürtünmenin, ultrasonun neden olduğu moleküler titreşimi engellemesi ve enerjinin bir kısmını yerel yüksek ısıya (42-43 °C) dönüştürmesidir.Normal dokunun kritik ölümcül sıcaklığı 45,7 °C olduğundan ve şişmiş Liu dokusunun duyarlılığı normal dokudan daha yüksek olduğundan, şişmiş Liu hücrelerinin metabolizması bu sıcaklıkta bozulur ve DNA, RNA ve protein sentezi etkilenir. Böylece normal dokuları etkilemeden kanser hücrelerini öldürür.

Kavitasyon etkisi, ultrasonik ışınlama altında organizmalarda vakuollerin oluşmasıdır.Vakuollerin titreşimi ve şiddetli patlamasıyla birlikte mekanik kayma basıncı ve türbülans oluşur, bu da Liu'nun şişmesine, doku parçalanmasına ve nekroza neden olur.

Ek olarak, kavitasyon kabarcığı kırıldığında, su buharı OH radikali ve H atomunun OH tarafından termal ayrışmasıyla üretilebilen anlık yüksek sıcaklık (yaklaşık 5000 ° C) ve yüksek basınç (500 ° C'ye kadar) × 104 pa üretir. radikal ve H atomunun neden olduğu redoks reaksiyonu, polimer bozulmasına, enzim inaktivasyonuna, lipit peroksidasyonuna ve hücre ölümüne yol açabilir.